Iedereen kent dit, velen zijn er geweest. Wij waren er nog niet geweest. We volgden de wegwijzers die ons naar de grote parking leidden. Er was parking 1, die was volzet, er was parking 2, misschien nog enkele plaatsjes, parking 3 bood veel mogelijkheden, maar ik wilde nog wat verder om toch wat dichter te staan. Resultaat : laatste parking was voor moto’s en daarna waren we weg van de parking… Dan maar de weg vervolgd die parallel met de zeelijn liep. Na een paar kilometer was er een parking van een hotel, natuurlijk voorbehouden voor hotelgasten, maar (en normaal doen we zoiets niet) we parkeerden hier (en gratis).
Vlakbij konden we de wandeling doorheen weiden starten, recht naar Mont-Saint-Michel op, vergezeld van vele schapen. En ja, dit is toegelaten voor wandelaars, en nee, dit gebied loopt niet onder bij hoogtij.
Het was een klein uurtje wandelen tot we vlakbij waren. We zagen massa’s wandelaars en de ene na de andere bus die een bezoek wilden brengen. Het was natuurlijk weekend en topseizoen. We hadden geen zin om tussen een massa toeristen – wij waren nochtans ook toeristen – naar boven te kronkelen. Dus vanop dit punt rechtsomkeer en terug naar de wagen. Toch tevreden dat we dit van zo dichtbij mochten zien.
