Firenze, ongestructeerd, openluchtmuseum, overdonderend, te druk, maar verslavend. We bezochten Firenze maar liefst vier keer tijdens deze reis, en nog zijn we ervan overtuigd dat we hier terugkeren. We kwamen drie maal om te bekijken en te bewonderen, en één maal zomaar, zonder fototoestel, zonder kaart, enkel om op het gemak te slenteren, te winkelen en te genieten.
Uffizi
In en achter dit gebouw bevindt zich de Galleria degli Uffizi, het Uffizi museum. Dit is één van de mooiste musea ter wereld op het gebied van schilderkunst. Natuurlijk ontbreekt Michelangelo niet in de collectie, maar ook Botticelli, Caravaggio, Titiaan, Leonardo da Vinci en Rubens vindt u er. We bezochten dit museum niet : als u goed kijkt ziet u een klein deeltje van de lange rij wachtenden om dit museum te kunnen bezoeken (jaarlijks 1 miljoen bezoekers) !
Uffizi plein
Het bouwwerk behoorde lange tijd toe aan de Medici-familie. Het was Cosimo I de Medici die in 1560 de opdracht gaf aan architect Giorgio Vasari om met de bouw van het paleis te beginnen. Het was bestemd voor de administratie (uffici = kantoren).
Naderhand werden er enkele zalen gebruikt voor kunstwerken, wapens en wetenschappelijke curiositeiten. Zo ontstond de Uffizi-galerij. Werken kwamen over vanuit Rome, Urbino, maar ook Vlaamse schilderijen. Onder de regering van Napoleon werd er echter geplunderd en slechts later ten dele gerestitueerd.
Ponte Vecchio
Belangrijkste brug over de Arno, tevens de enige die niet gebombardeerd werd tijdens de Wererldoorlog.
Deze brug staat volgebouwd met kleine winkeltjes, momenteel allemaal juwelen en goud. Vroeger waren dit echter winkels van levensmiddelen, smeden, schoenmakers enz.
Palazzo Pitti
Gebouwd door politiek tegenstander van de Cosimo (Medici) en Pitti genoemd. Het paleis moest zo groot zijn dat het hele Medici paleis in het binnenhof zou passen. In de 16e eeuw echter maakten de medici dit paleis tot hun residentie, dit na de bankroetverklaring van de familie Pitti.
Wist u dat er een gesloten bovengrondse gang (il Corridoio Vasariano) loopt, vanaf het Palazzo Vecchio, naar het Uffizi, over de Ponte Vecchio, tot aan het Pitti paleis ? Deze was ontworpen in opdracht van Cosimo I en werd eeuwenlang door de vorsten gebruikt. In deze gang zijn 700 schilderijen te zien. De gang eindigt in de Boboli tuinen (achterkant Palazzo Pitti).
Palazzo Vecchio
Gelegen op de Piazza della Signoria. Eind dertiende eeuw werd begonnen met de bouw van het Palazzo Vecchio. Vanaf dan werden op dit plein regelmatig plechtigheden, oraties en terechtstellingen gehouden. Het is ook nu nog het politieke centrum van Firenze. Het grote gebouw heeft hoge muren met kantelen en een indrukwekkende toren van 94 meter hoog.
De prachtige binnenhof is in 1453 ontworpen door Michelozzo. De schilderijen die u op de muren ziet, dateren echter van later (omstreeks 1565), toen vele gebouwen opgefraaid werden voor het huwelijk van Francesco de Medici met Johanna van Oostenrijk. Op het fonteintje staat een kopie van het beroemde beeldje van Verrocchio.
Voor de ingang staan twee kolossale beelden, links een kopie van de David van Michelangelo en rechts Hercules en Cacus van Bandinelli.
Neptunus fontein
Belangrijkste werk van Bartolomeo Ammannati. We waren nog maar enkele weken terug thuis, en we zagen deze fontein in het nieuws komen, wegens vandalen die het beeld beklommen hadden en hierbij een hand van het beeld afgebroken hadden …
Het beeld rust op een door vier zeepaarden getrokken vierspan ; rondom en op de bassinranden zijn schitterende bronzen figuren te zien, gemaakt door een leerling van Ammannati.
Als u hier op dit plein een foto van om het even wat wil, heb dan geduld, het is hier, zeker ‘s zomers, drummen geblazen…
Loggia dei Lanzi
Slechts bij ons laatste bezoek was deze (eindelijk) uit de steigers.
Twee leeuwen flankeren de ingang. Onder de linkerboog (goed te zien op de foto), staat Perseus, die de Medusa heeft overwonnen. Verder staan hier ook nog Hercules en Nessus, ook van Giambologna, en Menelaus, kopie van Grieks origineel, zes vrouwenbeelden uit de Romeinse tijd en de Roof van Polyssena.
De oorspronkelijke functie was ceremonieel. Hier stelde bvb de bruiloftstoet zich op.
Duomo
Op de Piazza Del Duomo kan je op de koppen lopen.
Omstreeks 1200 werd beslist de kerk te vergroten. Dit maakte deel uit van een totaal saneringsproject, waaronder ook Palazzo Vecchio, Santa Croce, Orsanmichele vielen.
Men wou een harmonieus geheel, en dus werden de werken aan één persoon toevertrouwd, nl. Arnolfo di Cambio. Dit was één van de belangrijkste architecten en beeldhouwers uit die tijd.
Campanile
Later (1331) werd gestart met de bouw van de Campanile. Dit werd in eerste instantie uitgevoerd door Giotto. Na zijn dood was enkel het onderdeel voltooid.
Andrea Pisano en Francesco Talenti namen het werk over en het resultaat was een bijzonder sierlijke slanke toren. De structuur wordt naar boven toe steeds lichter, ze is verrijkt met prachtig marmerwerk.
Baptisterium
Zuivere achthoekige plattegrond en symmetrische indeling maken van dit baptisterium een ideaal architectonisch voorbeeld.
De doopkapel heeft drie bronzen deuren. Rechts ziet u de ‘deur van het paradijs’, een werk van Lorenzo Ghiberti. Het portaal bestaat uit 10 vergulde reliëfvlakken met scenes uit het Oude Testament, zoals de schepping van Adam en Eva, geschiedenis van Noe, Mozes, …
Santa Croce
Grote monumentale kerk met eenvoudige vormgeving, typerend voor de franciscaanse kerkbouw. Binnen zijn in de vloer 276 grafstenen te zien. De talrijke graftomben van bekende persoonlijkheden en de vele kunstwerken geven de kerk een buitengewone belangrijkheid.
Het interieur bestaat uit drie schepen met spitsbogige arcaden, die steunen op achthoekige natuurstenen pilasters.
Twee van de meest bekende graftomben in de Santa Croce.
Links ziet u de graftombe van Galileo Galilei, en rechts ziet u die van Dante Alighieri.
Sacristie van Santa Croce
Vele fresco’s aan de muren, met o.a de Kruisiging van Taddeo Gaddi, Madonna met Kind en Heiligen van Giovanni del Biondo.
Rechts ziet u een authentiek zangboek.
Pazzi kapel
Gelegen aan de achterkant van het kloosterhof. ontworpen door Brunelleschi in 1430.
Santa Maria Maddalena dei Pazzi
Gelegen in de Borgo Ponti, een doodstille straat volgens Firenze-normen. Gratis toegang, in tegenstelling tot de grotere kerken van Firenze.
Deze kerk bevat een meesterwerk van Perugino (hangt in de kapittelzaal), een drieluik omkaderd door geschilderde rondbogen.
Piazza SS. Annunziata
Een geslaagd ensemble van gebouwen op dit plein. We zien op de foto het Spedale degli Innocenti (vondelingentehuis), ontworpen door Brunelleschi.
Het ruiterstandbeeld kwam erbij in de 17e eeuw.
Santissima Annunziata
U ziet het Chiostrino dei Voti, ‘Hofje van de Geloften’. Vooraleer men in de kerk komt, passeert men dit atrium. Hier zijn mooie en waardevolle fresco’s te bezichtigen daterend uit het begin van 16e eeuw.
Er hangen tevens vele zilveren lampen, geschonken door de Medici’s, net zoals het zilveren altaar.
Deze twee foto’s van het plafond en het marmeren heiligdom geven een beeld van de uitzonderlijke pracht van deze kerk.
Santa Maria Novella
Domenicaner kerk. Gelegen op het gelijknamige plein.
Net zoals de Santa Croce is dit geen pracht en praal kerk, geen marmer maar baksteen, en rechte hoeken.
Op het plein werden vroeger wagenwedstrijden gehouden, in voege gebracht door Cosimo I. Deze traditie wordt nog altijd in ere gehouden (op de 24e juni van elk jaar).
Piazzale Michelangelo
Aan de andere oeverkant van de Arno ligt, op een heuvel, een groot panoramisch plein, met een schitterend uitzicht over Firenze. Het is zwoegen en zweten om hier in volle zomerzon naar boven te klimmen, maar het loont zeker de moeite.
De reisgidsen volgend, komt men achter het plein bij één van de mooiste authentieke kerken van Firenze. Deze kerk overtuigde ons echter niet, niks te zien, heel eenvoudig. We vroegen ons af wat er nu zo speciaal was aan deze kerk en dachten : dit is toch wat overroepen..
Achteraf bleek echter dat we niet ver genoeg doorgewandeld hadden. We bezochten een eenvoudig klein kerkje, terwijl verderop de kerk San Miniato Al Monte tevergeefs wachtte op ons bezoek.
‘t Zal vast en zeker voor een volgende keer zijn, beloofd !
